Neotango wordt weleens in het verdomhoekje gezet. Volkomen onterecht natuurlijk want neotango is hartstikke modern en superhip. Very today. Ik kan het weten want ik ben zelf hip, überhip zelfs. Kwam ik laatst achter. Maar ik heb een grote omweg gemaakt.

Vanaf mijn eerste tangolessen danste ik in een open houding. En ook in het vervolg leerde ik zo de finesses van deze kunstvorm. Ik was nog onbezonnen en had geen last van codes, tradities, milongueroruzies, ik wilde gewoon lekker dansen. Bewegen op muziek. In balans, gelijkwaardig, met plezier, met humor, met emotie. Zoals je dat doet met dansen. Ik vertelde vrienden, familie vol trots dat ik de tango leerde. En zij keken vol bewondering terug.
Een salon in Amsterdam. Een hoofdstedelijk docent deelde mij mee dat in Rotterdam niet de echte tango werd geleerd. En hij kon het weten, want hij had les gehad van een Echte Argentijn. Hij zei dat ik ‘aan Neotango leed’ – met een blik alsof hij een slok koude spruitjesthee nam.
Een klap in mijn gezicht. Ik had potverdriedubbeltjesnogantoe NEOTANGO geleerd – ik was in shock. Dat hadden mijn docenten ook wel eens mogen zeggen! En ik maar denken dat ik heb leren dansen. Dansen op muziek van Bajofondo, Di Sarli, Hooverphonic, Biaggi – ze kwamen allemaal voorbij. Blijkt een en ander helemaal geen ‘good old’ Argentijnse tango te zijn. Al die lessen voor niks fijn gedanst. Hoe kom ik de wereld onder ogen – laat staan mijn vrienden en familie? Ik voelde me door God en iedereen verraden. Bah! Af! Stoute tango!

Gelukkig was er een hokje waar ik wel welkom was. Hokje neotango. Neotango is heel hip. En modern. Nieuw ook. Anders. Eigentijds. Van nu, zeg maar. Dansen op muziek die je ook voor je vrienden kunt draaien. Want tango is echt wel hip. Echt wel. Wij van de tango doen hartstikke modern. We dansten al op Gotan toen ze nog kroepoek verkochten. Had ik al genoemd dat we hip zijn? En we dansen niet zomaar. ‘We dansen namelijk in ‘de eigentijdse “meerdimensionale danshouding” (ronde werking) naast de oudere, uit de klassieke techniek bekende parallelle danshouding (parallelle werking). […] Het is een andere way of life geworden. […] Vroeger noemden we het Tango Contemporañeo; het weerspiegelt een eigentijdse werking, expressie en zelfs filosofie.’* Jaja, ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden, maar ik was ook nog geen docent. Toen. Maar listig als ik ben…

Vanaf vandaag noem ik mezelf neotangodocent. Daar is niet veel voor nodig – het huidige aanbod overziende. Ik raaf wat filosofie uit de Viva en wat lessen van concurrenten. Ga keihard neotango in de Academia geven. Willen ze vast, ondanks dat het hip is. Geef workshops Neotango Totaal (met neotangothee in de pauze). Neotango Totaal Plus. Nieuwe Oude Neotango. Nognieuwerneotango (met neotango inparkeren). Lesopbouw? Onzin. Sámen op ontdekkingsreis – werkt altijd.
Als kroon op mijn werk begin ik een nieuwe stroming: deotango. Deotango is dé opvolger van het inmiddels mateloos ouderwetse neotango en staat voor een open, frisse, vrije, handen-in-het-haar-attitude. Mijn inspiratie is transpiratie. Een fysiologisch krachtenspel in een diametrale bewegingsmatrix rondom balanscirkels – met een sterke rol voor de vrouw. We bewegen om elkaar heen in vierdimensionale harmonie, en houden de afstand die nodig is om de deo van je partner te verinnerlijken in een gracieuze verbondenheid van twee zielen op zoek naar een muzikaal middelpunt in disbalans. E + motion = Emotion, vat je ’m? En het is hip.

Zo, nu ga ik boodschappen doen: een nieuwe zonnebril, een spijkerbroek en een hemmie. Ik heb een fotosessie op een mestvaalt. Lijkt me een uitstekende plek.

*http://groups.yahoo.com/group/neotango, bericht 228